Ο ορισμός της χρόνιας μη αλλεργικής ρινίτιδας αποτελεί έναν σύνδρομο που περιλαμβάνει την παρουσία φλεγμονής στο ρινικό βλενογόνο χωρίς να προυπάρχει λοίμωξη ή κάποιο υπόστρωμα αλλεργικής ευαισθητοποίησης σε εισπνεόμενα αλλεργιογόνα (αλλεργικη ρινίτιδα).

Στον γενικό πληθυσμό εμφανίζεται σε ποσοστό 10-40%

Ποιά είναι τα είδη της χρόνιας μη αλλεργικής ρινίτιδας;

  • Ρινίτιδα των ηλικιωμένων (γεροντική ρινίτιδα)
  • Φαρμακευτική ρινίτιδα (κατάχριση διαφόρων ρινικών σπρέι στην μύτη και αποσυμφοριτικών)
  • Επαγγελματική ρινίτιδα
  • Ορμονική ρινίτιδα (ρινίτιδα εγγυμοσύνης)
  • Ατροφική ρινίτιδα
  • διοπαθής ρινίτιδα

Ποιά είναι τα συμπτώματα;

Εμφανίζονται τουλάχιστον 2 ρινικά συμπτώματα όπως:

  • Μπούκωμα
  • Καταρροή
  • Φτάρνισμα
  • Κνησμός στην μύτη

Θεραπεία Χρόνιας μη αλλεργικής ρινίτιδας (NAR):

Η θεραπευτική αντιμετώπιση της χρόνιας μη αλλεργικής ρινίτιδας είναι αρκετά δύσκολη και είναι συμπτωματική μιας και η αιτιολογία της είναι άγνωστη.

Α. Κυρίως χρησιμοποιούνται ρινικά στεροειδή ρινικά σπρέι και τοπικά αντιισταμινικά στην μύτη, που όπως έχει αποδειχθεί είναι αρκετά αποτελασματικά.
Β. Ρινικά αντιχολινεργικά φάρμακα (βρωμιούχο ιπατρόπιο) .
Γ. Τα αντιισταμινικά 2ης γενιας δεν είναι αποτελασματικά στην χρόνια μη αλλεργική ρινίτιδα .
Δ. Καθημερινές ρινικές πλύσεις με φυσιολογικό ορό βοηθούν σε μεγάλο βαθμό στην οπισθορρινική έκκριση.

Η χρόνια παραρρινοκολπίτιδα είναι μια σύνθετη νόσος που σχετίζεται με την φλεγμονώδη κατάσταση της μύτης και των παραρρινίων ιστών, που καλύπτουν τους παραρρίνιους κόλπους.

Οι παραρρίνιοι κόλποι βρίσκονται γύρω από την μύτη και όταν δεν λειτουργούν φυσιολογικά (φλεγμονή) επηρεάζουν την λειτουργία της αναπνοής από τη μύτη.

Σε υγιείς ανθρώπους, η μύτη και οι παραρρίνιοι κόλποι καλύπτονται από επιθηλιακά κύτταρα καθώς και άλλα είδη κυττάρων που αποτελούν τον βλεννογόνιο φραγμό.

Η κύρια λειτουργία του είναι να απομακρύνει οτιδήποτε εισπνέει ένα άτομο από τη μύτη πχ αλλεργιογόνα,μικρόβια και άλλα σωματίδια. Στην χρόνια παραρρινοκολπίτιδα ο βλεννογόνιος φραγμός είναι ελαττωματικός.

Η διαταραχή αυτή προκαλεί δυσκολία στην αναπνοή και συμπτώματα που μοιάζουν με αυτά της ρινίτιδας όπως: μπούκωμα, καταρροή, παχύρευστη οπισθορινική έκκρηση, ημικρανία, πόνο στο πρόσωπο και απώλεια όσφρυσης. Πολλές φορές όταν έχουμε πρόβλημα και στους κατώτερους αεραγωγούς (πνεύμονες) έχουμε συμπτώματα βήχα.

Τι είναι οι ρινικοί πολύποδες;

ρινικοί πολύποδεςΡινικοί πολύποδες είναι ο βλενογόννιος ιστός που βρίσκεται εντός των παραρρίνιων κόλπων και συνήθως σχηματίζει καλοσχηματισμένες προσεκβολές.

Συνήθως με την χρόνια ρινοπαρραρινοκολπίτιδα συνηπάρχουν και άλλες παθήσεις όπως: αλλεργική ρινίτιδα, άσθμα και ατοπική δερματίτιδα.

Πως γίνεται η διάγνωση των ρινικών πολυπόδων;

  • Ρινοσκόπηση
  • Αξονική τομογραφία

Θεραπευτική αντιμετώπιση

  • Τοπικά κορτικοστερεοειδή στην μύτη
  • Χειρουργική επέμβαση για ανακούφηση
  • Θεραπεία Anti-Ige

Το πρώτο βήμα για την ανοσοθεραπεία είναι  η αναγνώριση του υπεύθυνου αλλεργιογόνου με τα κύρια εργαλεία που έχει ο αλλεργιολόγος στη διάθεσή του: τις δερματικές δοκιμασίες δια νυγμού και τις ειδικές αιματολογικές εξετάσεις.

Μόλις γίνει αυτό, ο αλλεργιολόγος καταστρώνει ολοκληρωμένο πλάνο αντιμετώπισης της αλλεργίας στο οποίο η ανοσοθεραπεία πρέπει να έχει κεντρικό ρόλο.

Χορήγηση της ανοσοθεραπείας

Η χορήγηση της ανοσοθεραπείας μπορεί να είναι υποδόρια ή υπογλώσσια.

Στην πρώτη περίπτωση, ο ασθενής επισκέπτεται τον ιατρό του μία φορά το μήνα και γίνεται εμβολιασμός όπως με οποιοδήποτε άλλο εμβόλιο.

Εξαίρεση σε αυτήν τη διαδικασία αποτελεί το πρώτο διάστημα της θεραπείας που διαρκεί, ανάλογα με το πρωτόκολλο που εφαρμόζει ο αλλεργιολόγος, περίπου 1-1.5 μήνα και κατά το οποίο χορηγούνται σταδιακά αυξανόμενες δόσεις του εμβολίου σε μικρότερα (συνήθως εβδομαδιαία) χρονικά διαστήματα.

Στη δεύτερη περίπτωση, η ανοσοθεραπεία λαμβάνεται στο σπίτι καθημερινά. Ο ασθενής (ή ο γονιός του) τοποθετεί κάτω από τη γλώσσα λίγες σταγόνες από το κατάλληλο σκεύασμα, τις κρατάει εκεί για περίπου 2 λεπτά και μετά τις καταπίνει.

Συνίσταται για τα επόμενα 30 λεπτά να αποφεύγεται η κατανάλωση φαγητού ή υγρών.

Η επιλογή της υποδόριας ή υπογλώσσιας χορήγησης γίνεται μετά από σχετική ενημέρωση του ασθενούς ή  των γονιών του, και η επιθυμία τους λαμβάνεται σοβαρά υπόψη.

Η ανοσοθεραπεία είναι μακροχρόνια και απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία της είναι η συμμόρφωση του ασθενούς.